Sinst Printing sizi yaygın yazdırma sorunlarıyla tanıştırıyor (1)

1. Plakalar yapılırken orijinal el yazmasının dört renge bölünmesi gerekir: camgöbeği (C), macenta (M), sarı (Y) ve siyah (K). Renk ayırma prensibi nedir?

Cevap: Renkli bir sanat eserinin veya fotoğrafın resminde binlerce renk vardır. Bu binlerce rengi tek tek basmak neredeyse imkansızdır. Baskı için kullanılan yöntem dört renkli baskıdır. Öncelikle orijinal taslağı dört renkli plakaya ayırın: camgöbeği (C), macenta (M), sarı (Y) ve siyah (K) ve ardından yazdırma sırasında renkleri birleştirin. "Renk ayrımı" olarak adlandırılan yöntem, renkli ışığın farklı dalga boyları için kırmızı, yeşil ve mavi filtrelerin seçici soğurma özelliklerini kullanan ve orijinal el yazmasını üç ana renge ayıran çıkarma ilkesine dayanır: sarı, yeşil, ve mavi. Renk ayırma sürecinde, filtre tarafından emilen renkli ışık, filtrenin kendisinin tamamlayıcı renkli ışığıdır ve ışığa duyarlı film üzerinde siyah beyaz görüntülerden oluşan bir negatif oluşturur ve bunlar daha sonra bir nokta negatifi oluşturmak üzere taranır. Son olarak kopyalanıp çeşitli renkli plakalara basılıyor.

Due to the development of printing technology, we can now use pre press scanning equipment to separate, sample, and convert the original color into digital information. That is, using the same method as photographic plate making, we can decompose the original color into three colors: red (R), green (G), and blue (B), and digitize them. Then, using mathematical calculations on a computer, we can decompose the digital information into four colors: cyan (C), magenta (M), yellow (Y), and black (K).

2. Baskı öncesi görsellerin neden taranması gerekiyor?

Yanıt: Çünkü yazdırma işlemi, yazdırmanın orijinal el yazmasının sürekli tesviyesini yeniden oluşturmak için yalnızca noktaları kullanabileceğini belirler. Resmi yakınlaştırırsanız farklı boyutlarda sayısız noktadan oluştuğunu göreceksiniz. Noktaların boyutları farklı olmasına rağmen hepsinin aynı mekansal konumu işgal ettiğini görebiliriz. Bunun nedeni, orijinal görüntünün perdelenmesinden sonra görüntüyü düzenli olarak düzenlenmiş sayısız noktaya bölmesi, yani sürekli tonlu görüntü bilgisinin ayrık nokta görüntü bilgisine dönüştürülmesidir. Nokta ne kadar büyük olursa renk o kadar koyu ve düzey o kadar koyu olur; Nokta ne kadar küçük olursa, görüntülenen renk o kadar açık ve temsil edilen düzey o kadar parlak olur. Her ağ noktasının kapladığı sabit alanın boyutu, ağ kablolarının sayısına göre belirlenir. Örneğin ağ noktası sayısı 150lpi ise, bir inç uzunluğunda veya genişliğinde 150 ağ noktası vardır. Nokta uzayının konumu ve boyutu iki farklı kavramdır. Örneğin C50%, nokta boyutunun nokta alanı konumunun %50'sini kaplamasını, %100 ise nokta boyutunun baskıda "katı" olarak adlandırılan nokta alanı konumunu tamamen kaplamasını ifade eder. %0 çünkü nokta yoktur, yalnızca nokta alanı konumu vardır, dolayısıyla bu alana mürekkep basılmaz. Açıkçası, listeleme sayısı ne kadar fazla olursa, ağın kapladığı mekansal konum da o kadar küçük olur ve tanımlanabilecek hiyerarşi de o kadar ayrıntılı ve ayrıntılı olur. Aslında orijinal el yazmasının hiyerarşisi ve rengi bu asma yöntemiyle yeniden üretiliyor.

3. Baskı rengi nedir?

Cevap: Baskı renkleri C, M, Y ve K'nın farklı yüzdelerinden oluşan renklerdir, dolayısıyla bunlara karışık renkler demek daha mantıklıdır. C. M, Y ve K, baskıda yaygın olarak kullanılan dört ana renktir. Ana renkleri yazdırırken, bu dört rengin her birinin, üzerine bu rengin noktalarının kaydedildiği kendi renk plakası vardır. Bu noktalar, yarım tonlu bir ekran tarafından oluşturulur ve dört renk plakası, tanımlanan ana rengi oluşturmak üzere birleştirilir. Renk panosundaki noktaların boyutunu ve aralığını ayarlamak diğer ana renkleri oluşturabilir. Aslında kağıt üzerindeki dört baskı rengi birbirinden ayrı ama birbirine çok yakın. Gözlerimizin ayırt etme yeteneği sınırlı olduğundan ayırt edilemezler. Aldığımız görsel izlenim, farklı ana renklerle sonuçlanan çeşitli renklerin karışımıdır.

Y. M ve C neredeyse tüm renkleri sentezleyebilir, ancak Y, M ve C tarafından üretilen siyah saf olmadığından ve yazdırma sırasında daha saf bir siyaha ihtiyaç duyulduğundan siyaha da ihtiyaç vardır. Siyah üretmek için Y, M ve C kullanılırsa aşırı yerel mürekkep sorunu ortaya çıkacaktır.